Hindi Matamasa NOON

   Noon pa man ay maliit na ang tingin sa mga babae. Isa itong langgam na kung minsan ay hadlang para sa mga lalaki. Sila din ang kahinaan ng kalalakihan. Mababa ang tingin noon sa babae sa isang lipunan. Dapat sila ay nasa bahay lamang. Sila ang naglilinis, naglalaba, nagluluto at kung ano-ano pa. Pinapamukha sa kanila na iyon lamang ang kayang gawin nila. Hindi sila nakakapag-aral noon at ang layunin nila upang mabuhay ay ang maglingkod sa kanilang asawa na bumubuhay sa kanilang pamilya. Sa paglipas ng panahon ay napuno na ang mga babae. Napagtanto nila na may mali sa turingan ng kasarian. Bagama't hindi sila malakas ay nakamit naman nila ang kanilang inaasam. Ang karapatan na dapat tinatamasa ng bawat isa sa atin. Walang pagtuturing at walang nakalalamang. Pantay na karapatan sa mga kasarian.
 
   Sa panahong kasalukuyan ay natatamasa pa ito ng mga babae. Nabigyan sila ng pagkakataon na ipakita na kaya nila ang nagagawa ng mga lalaki. Hindi na mababa ang turing sa kanila ng lipunan at kaya nilang magtrabaho ng marangal. Dapat natin na ingatan ang mga kababaihan dahil sila ay naghihirap mabuhay ka lamang sa mundong ito. Minsan mapapansin natin nahihirapan sila dahil sa mabibigat na trabaho na pasan nila sa kanilang balikat ngunit nakakaya pa din nilang ngumiti upang sabihin na kaya nila dahil ito ang kanilang hiningi.